Het leven van Jesper en Snickers 0 reacties 23 mei 2016

Lieve Snickers,

Vandaag is het precies vier jaar geleden dat jij werd geboren.
Ook is het dit jaar vier jaar geleden dat jij bij ons kwam wonen.
Je had grote groene kijkers (nog steeds trouwens) en te grote oren ten opzichte van jouw kopje.
Och, wat hebben we veel meegemaakt de afgelopen jaren. En och, wat ben ik blij dat jij deel uitmaakt van ons leven.

Je bent brutaal, eigenzinnig en soms ben je gewoon verschrikkelijk.
Je hebt temperament en daarmee pas je perfect bij mij, want ik ben soms net zo.
Je bent soms vervelend, soms onuitstaanbaar en soms zou ik je achter het behang willen plakken.

Juist omdat jouw karakteristieke trekjes overeen komen met die van mij, ben ik zo verknocht aan je.
Jij voelt me aan, soms zelfs beter dan dat ik dat zelf kan doen.
Jij voelt de spanning, de blijdschap of het verdriet als geen ander en daarmee ben jij mijn maatje.

Jaren achtereen hebben we hele wandelingen gemaakt samen.
Ik hoefde je maar aan te kijken, of je begreep wat we gingen doen.
In galop rende je voor me uit; “Gaan we, gaan we?!”

Ik was ontroostbaar toen je op die ene vrijdagavond niet meer thuis kwam.
Waar was je, waar hing je uit en waarom kwam je niet als ik je riep?
Want ook al was je even weg, je kwam altijd als ik riep. Nu bleef het stil..

Ik weet nog goed dat ik dacht dat ik je eindelijk had gevonden.
Daar, achterin het weiland van de buren.
Ik heb gerend, want ik was vastbesloten om je te halen. Ik heb je geroepen, ik heb geschreeuwd.
Maar je kwam niet.. Nee, want je was het niet. Het was een andere kat.

Met jouw vierde verjaardag is het ook een jaar geleden dat je werd aangereden.
Ik ben dankbaar dat je zelfstandig thuis gekomen bent, het heeft van onuitputtelijke kracht getuigt.
En een hele sterke wil weer thuis te komen.
Je wilde zo graag naar ons toe, dat je zelfs gekropen bent.

Met jouw ongeluk, heb je veel in moeten leveren.
Geen wandelingen meer, geen sprintjes meer over het weiland.
Geen klimpartijen meer, geen bomen meer waar je in kan klimmen.
En och, wat ben je ondanks alles tevreden.

Met meer leefruimte, ben jij anders gaan leven. Je geniet, je spint en je knuffelt.
Je komt me halen als je geaaid wilt worden en je spint overuren.
Als je je dan op je ruggetje draait, weet ik dat je tevreden bent.

Je bent een markante kater. Zo één uit duizenden.
Je bent eigenwijs en dikwijls vraag ik me af wat ik met je moet.
Je wilt geaaid worden, maar je kunt heel hard bijten als dat niet gebeurd zoals jij dat wil.

Lieve Snickers, gekke Snickers, stoute Snickers,
Gefeliciteerd met jouw vierde verjaardag!
Zullen we afspreken dat er nog minstens 16 zullen volgen?

Feliciteer Snickers op onder dit blogje op Mauws.nl of op de Facebookpagina van Mauws, dat zal hij heel leuk vinden!!

Wellicht vind je deze blogs ook interessant: