Snickers – Even een frisse neus halen
De kracht van Snickers in zijn achterhand groeide met de week en met een bonzend hart nam ik hem op een zaterdagmiddag mee naar buiten. Even een frisse neus halen.
De eerste keer was een wandelingetje van tien minuutjes en ging hij er al snel lekker bij liggen.
Snickers was bijzonder dankbaar voor de wandeling, maar betaalde daar wel de prijs voor..
Tien minuten naar buiten was genoeg om de rest van de middag te liggen slapen.
‘Dat word oefenen, kleine vriend..’ zei ik dan tegen hem, waarna hij even zijn kopje optilde.
Doordat zijn linkerachterpoot lange tijd nauwelijks tot niet heeft gebruikt, was daar spieratrofie (= spierafbraak) opgetreden. Van zijn heupje tot aan zijn knie was dan ook een “gleuf” te zien. De tijd zou ons leren of dat zal verbeteren.
Het viel op dat Snickers niet langer gebruik kon maken van zijn hulpmiddel bij voedselverrijking.
Onder voedselverrijking word de ‘jacht’ naar voedsel verstaan. Snickers maakte gebruikte van een Foodmaze, ook wel voedertoren genoemd. Snickers kon wel zitten, maar hij kon niet zijn evenwicht bewaren om gebruik te maken van de Foodmaze. Hij wachtte net zolang tot ik hem hielp.
Vandaag de dag gebruikt Snickers enkel nog de onderste ring van de voedseltoren en dat gaat goed.
Na een middagje lasertherapie was hij erg moe.
Diezelfde avond lag hij op dat zelfde kussen, maar dan met zijn baasje.
Wellicht vind je deze blogs ook interessant:
Comments
Er zijn nog geen reacties. Laat als eerste een reactie achter.