Informatief 0 reacties 22 februari 2016

Wanneer je je kitten (of een andere nieuwe kat) wilt koppelen aan je huidige kat, is het belangrijk te weten of je huidige kat goed met soortgenoten kan omgaan. Is je huidige kat altijd alleen geweest? Dan is het wellicht een beter idee er een leeftijdsgenootje aan te koppelen en geen kitten. Kittens zijn druk, levendig en speels.
Sommige volwassen katten zitten nou eenmaal niet altijd te wachten op de drukte van een kitten..

Het advies wat ik je kan geven is dan ook; neem twee kittens! De kittens kunnen niet alleen samen spelen, ze leren ook van elkaar. Ze kijken naar elkaar hoe de ander iets doet. Hoe lief wij ook voor een kat zijn, wij kunnen het geluk van een speelmaatje niet vervangen…

Wij hebben in november 2014 de 10 weken oude Jesper gekoppeld aan Snickers van 3.

We wisten dat Snickers een hele sociale en vriendelijke kat was en we vermoedden dan ook dat dat prima samen zou gaan. De ervaring leerde ons dat Snickers niet altijd soortgenoten accepteerde, vandaar de poging met Jesper.

Wanneer je niet zeker bent van je zaak, zorg dan dat je een tergbrenggarantie hebt.
Wanneer je je kitten (of volwassen kat) niet kan koppelen aan je huidige kat(ten), kan je het kitten altijd weer terugbrengen. Terug naar zijn/ haar oude vertrouwde omgeving in plaats van weer een nieuw onbekend baasje.

Belangrijk is dat de reismand met daarin het nieuwe gezinslid in de kamer word gezet, met het deurtje open. Het kitten krijgt dan de mogelijkheid even tot adem te komen van de reis, waarna het uit zichzelf de ruimte zal verkennen. Belangrijk is dat zowel het nieuwe gezinslid als de huidige kat(ten), zich kunnen verstoppen.

Kittens gaan meestal al snel op onderzoek uit en de ervaring leert dan de huidige kat dat even zal aan zien. Jesper liep meteen op Snickers af, maar niet ieder kitten zal dat doen.

Sommige kittens schrikken van een ander soortgenootje en zullen misschien even blazen.
Soms is het de huidige kat die blaast, dit is dan meestal om het kitten op afstand te houden.
Met veel geduld en liefde kunnen de meeste katten aan elkaar gekoppeld worden.
Meestal werkt het het beste als leeftijdsgenootjes aan elkaar gekoppeld worden.

En Snickers en Jesper? Die zijn nu dol op elkaar.

Aanvulling door Sylvia:

Ik heb in het verleden ook twee katten aan elkaar gekoppeld. Ik had vroeger twee katten: Moortje en Sheba. Toen Moortje overleed is Sheba een tijdje alleen geweest omdat mijn ouders geen tweede kat meer wilde. Na een tijdje besloten we toch weer een kitten erbij te halen.

Mijn ouders gingen samen met mij kijken bij een nestje met kittens.
Daar aangekomen was ik helemaal enthousiast bij het nestje kittens aan het kijken. Bij het nestje liep ook de moeder en een dochter van de moederkat. Dat katje was super lief en aanhankelijk. Ze liet ons niet met rust en wilde duidelijk met ons mee naar huis.

De geen die het nestje had was erg nonchalant en zei dat we het zusje ook wel mochten hebben, dan was hij ervan af.
Ik was helemaal gefocust op het nestje kittens, maar mijn moeder was verliefd geworden op het andere katje.

Voor de gein zei ik: “ik neem haar alleen mee als ze in mijn tas gaat zitten”. En ja hoor… ze kroop zo in mijn tas.
Dus namen we haar mee. We noemden haar Diva.

Thuis aangekomen wilden we haar laten wennen aan Sheba, maar ze begonnen meteen heftig te blazen naar elkaar.

Diva was een klein katje van 3 kilo en Sheba was een forse kater van 12 kilo. We schrokken best wel van de reacties op elkaar en twijfelden even of dit überhaupt goed zou gaan komen.

We lieten Diva in één kamer en we lieten Sheba in een andere kamer. Ze communiceerden met elkaar, met een deur ertussen. Op een gegeven moment hebben we ze verwisseld van kamer zodat ze de geuren konden mengen.

Uit eindelijk wenden ze goed aan elkaar en werden ze hele dikke maatjes.

Wellicht vind je deze blogs ook interessant: