Laten opereren of toch in laten slapen?

Verhalen van lezers 6 reacties 17 november 2016

Het is de moeilijkste keuze die je moet maken… Je lieve viervoeter laten opereren of toch in laten slapen? Denise wilde haar verhaal graag delen op onze blog.

Laten opereren of toch in laten slapen?

Een aantal maanden geleden is één van mijn twee katten (nu heb ik er dus nog 1) overleden. Dit was een exotic shorthair en hij was echt de liefste kat die ik ooit gekend heb. Je kan dus nagaan dat dit echt enorm pijn deed en nu mis ik hem nog steeds enorm. Hij was altijd vrolijk, altijd blij om je te zien, spinde ontzettend hard als hij je ook maar zag. Het leek wel alsof hij het positieve zag in letterlijk alles. Hij was ook heerlijk speels en miauwde ontzettend lief <3

Op een dag merkte ik dat hij niet meer kon plassen en toen was het helaas te laat… De dierenarts vertelde dat hij een blaassteen had in zijn penis en hij ontzettend veel pijn leed. We hadden twee opties: een week lang aan een infuus, hopend dat de steen verdween (en dat was niet eens zeker of hij dan weg zal gaan) en daarna levenslang aan een speciaal duur dieet. Met dit dieet was de kans ontzettend groot dat het nogmaals zou terug komen en hij dus alles opnieuw moest meemaken. Dit zou ons ongeveer € 2.000 en misschien zelfs meer gaan kosten aan alleen de operatie zelf.

De tweede opties was hem uit zijn pijn verlossen… Dit was de betere keus volgens de dierenarts. Na even nadenken hebben we besloten dit toch te doen, ook omdat we de operatie niet konden veroorloven.

Nu ik dit schrijf springen de tranen weer in mijn ogen, want oh wat mis ik hem toch erg.

Mauws en Mimi - exotic shorthair

Natuurlijk is mijn overgebleven kat ook ontzettend leuk, in zijn eigen manier.

Wellicht vind je deze blogs ook interessant:

Het verhaal over Candy, overleden aan FIP
Kattengedicht: Straks... kat
Het verlies van Minoes
Delen:

Comments

  • Hoi Denise,
    Dankjewel voor dit stukje.
    De keuze om je kat te laten inslapen is altijd een zware keuze maar helaas moeten we soms die keuze maken.
    Sterkte nog met het verlies van Candy

    Groetjes Yvonne

  • Jaren geleden had mijn kater dat ook. Mijn dierenarts besloot een penisamputatie te doen en de urineleider te verleggen zodat mijn kater min of meer een poes werd. Het enige risico wat daarbij aanwezig was, was dat na de operatie de nieuwe ‘uitgang’ zou dichtgroeien, zodat plassen niet meer mogelijk zijn. Maar de operatie is goed gelukt, niets dichtgegroeid en mijn kater is er 20 jaar mee geworden.

  • Aantal jaar geleden heeft mijn Perzische kater (toen 10) hetzelfde gehad als de kat van Amber. Heeft ook een penisamputatie ondergaan. Hij is 19 jaar geworden. Heeft nog 9 jaar als “poes” geleefd. Wilde het gruisoplossende en gruisvoorkomende voer niet. Ik had nog 3 perzen en die hadden gewoon voer.
    Apart voeren werkte niet. Ik heb nog een paar jaar gruisoplossende brokjes door het gewone voer gemengd. Ging prima, nooit geen klachten meer gehad.

  • Hoi, ja idd. Balou was enorm sterk. Hij kreeg op zijn 16e nog een verhoogde schikdklierfunctie waarmee het met tabletten goed onder controle was. Zijn laatste levensjaar kreeg hij 5 hersenbloedingen. Hij zwalkte dan een paar dagen. Liep veel rondjes en viel af en toe. Herstelde na een week weer tot zo goed als normaal. Bleef nog goed eten, kwam bij me zitten. Wilde nog naar buiten en had het nog goed naar zijn zin. Na zijn laatste hersenbloeding was Balou blind. Hij at en dronk niet meer. Toen hebben we hem in laten slapen. Hij was 19 jaar. Hij was echt mijn maatje. Zelden zo’n band met een dier gehad. Hij was echt bijzonder.

    • Wat heftig… jullie hebben veel meegemaakt samen! en wat een prachtige kat is het!
      Sommige mensen begrijpen niet wat voor band je kan hebben met een kat… maar wij zeker wel.
      Het zijn maatjes voor het leven!



Controle *